نحوه عملکرد سانتریفیوژ به چه چیزهایی بستگی دارد؟

 سانتریفیوژ آزمایشگاهی قطعه ای است که عمدتا در آزمایشگاه های بالینی برای جداسازی اجزای مایعات بدن مانند خون و ادرار از طریق نیروی گریز از مرکز استفاده می شود. سانتریفیوژهای آزمایشگاهی طبق اصل رسوب گذاری کار می کنند ، جایی که شتاب گریز از مرکز برای جداسازی مواد با چگالی بیشتر و کمتر استفاده می شود. در آزمایشگاه های بالینی بیمارستان ، بیشتر از سانتریفیوژهای آزمایشگاهی نیمکت استفاده می شود.

 این سانتریفیوژها معمولاً به عنوان سانتریفیوژهای هدف عمومی شناخته می شوند زیرا انعطاف پذیری و راحتی را ارائه می دهند و می توانند از بسیاری جهات برای پاسخگویی به طیف وسیعی از نیازهای بالینی مجهز شوند و این امر آنها را به یک راه حل مقرون به صرفه برای بسیاری از آزمایشگاه ها تبدیل کند. سانتریفیوژها انواع مختلفی دارند که به اندازه و ظرفیت نمونه بستگی دارند. سانتریفیوژ آزمایشگاهی در بیشتر آزمایشگاه ها از دانشگاهی تا بالینی تا تحقیق در زمینه آزمایشگاه های بالینی ، بافت شناسی ، خون شناسی ، ایمونولوژی ، میکروبیولوژی ، آسیب شناسی ، سرولوژی و سم شناسی کاربرد دارد.

سانتریفیوژ ژئوتکنیکی جدید اخیراً در گروه مهندسی عمران نصب شده است. بسیاری از پروژه های تحقیقاتی برنامه ریزی شده در زمینه های کاهش زلزله ، کاهش خطرات زیست محیطی و ژئوتکنولوژی زیرساخت پیشرفته وجود دارد که از این تجهیزات استفاده خواهد کرد. تحقیقات فعلی از سانتریفیوژ برای ارزیابی پتانسیل روانگرایی خاک با استفاده از روش انرژی محور استفاده می کند.

 سیستم طراحی و کنترل سانتریفیوژ

 سانتریفیوژ در یک محفظه باز و مربع زیر زمین با ارتفاع 1.8 متر و اضلاع 4.2 متر واقع شده است ، که توسط دیوارهای بتونی مسلح به ضخامت 15 سانتی متر و دال پشتیبانی احاطه شده است. سطح کف اتاق کنترل حدود 1 متر بالاتر از سطح آزمایشگاه است تا امنیت بیشتری ایجاد کند.